Balneoterapia to dziedzina fizjoterapii, nazywana także medycyną fizykalną bądź przyrodolecznictwem. Opiera się na wykorzystaniu w procesie leczniczym surowców naturalnych, peloidów czy wód mineralnych oraz skoncentrowanym czerpaniu z walorów klimatycznych okolicy (temperatury, ciśnienia itp.). Mimo że balneoterapia to samodzielna Terapia uzależnień to forma pomocy dla osób zmagających się z alkoholizmem, narkomanią, pracoholizmem czy zakupoholizmem. Głównym jej celem jest wyzwolenie od czynnika uzależniającego - fizycznego, psychicznego, społecznego lub behawioralnego. W trakcie leczenia pacjent zdobywa wiedzę na temat nałogu i jego skutków, a także uczy Roztrenowanie pomaga w utrzymaniu dobrej formy sportowej. Podejmując treningi, należy pamiętać, że bycie w formie nie jest możliwe przez cały rok. Dotyczy to praktycznie każdego sportowca, który uprawia sport na nieco wyższym poziomie niż rekreacja. Jak zostało wspomniane wcześniej, wypalenie psychiczne dotyka każdego, kto Badanie czynnościowe układu oddechowego jest bezbolesne i bezpieczne. Wymaga ono jednak stałej obserwacji pacjenta ze względu na możliwość omdlenia. Spirometria z oceną odwracalności skurczu oskrzeli wykorzystywana jest głównie do rozpoznania astmy, a także jako narzędzie do różnicowania jej z innymi chorobami oskrzeli. 1. Roztrenowanie to odskocznia od treningów i relaks psychiczny. Codzienne kilkugodzinne treningi i dostosowywanie do nich swojego rozkładu dnia, przestrzeganie właściwej diety - potrafią zmęczyć i psychicznie, i fizycznie, dlatego przeprowadzenie roztrenowania jest konieczne dla kondycji każdego sportowca. Warto jednak pamiętać, że Hormonoterapia może być stosowana samodzielnie lub w połączeniu z innymi formami terapii. W niektórych przypadkach, takich jak nowotwory, może być stosowana razem z chemioterapią lub radioterapią. Gdy sytuacja to umożliwia, można ją łączyć z farmakologią lub innymi formami leczenia, aby zwiększyć ich skuteczność. n3ZklV. Co to jest spirometria? To badanie wykonywane w diagnostyce przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP), a także astmy oskrzelowej. Jest ono bezbolesne, a wyniki otrzymujemy od razu. Co to jest spirometria i na czym dokładnie polega? Wyniki spirometrii Podczas spirometrii mierzone są trzy wartości. Pierwsza z nich to największa ilość powietrza, którą można wydmuchać z płuc, czyli tak zwana natężona pojemność życiowa (FVC). Druga to pojemność życiowa, czyli całkowita objętość wydmuchanego powietrza (VC). Trzecia oznacza ilość powietrza wydychanego podczas pierwszej sekundy badania (FEV1). Obrazuje ona stopień obturacji, czyli zwężenia światła oskrzeli. Komputer, do którego podłączony jest spirometr, podaje wartości należne, które powinna osiągnąć osoba o danej płci, wieku i wzroście. Jeśli wynik jest do nich zbliżony, to znaczy, że nasze płuca pracują prawidłowo. Jeśli jest niższy, oznacza to, że płuca nie funkcjonują jak należy. Wyniki są zobrazowane dwojako - w formie graficznej oraz liczbowej, gdzie obok wyniku pacjenta podaje się jaki procent wartości należnej on stanowi. Spirometria - normy Istnieją 4 stopnie obturacji. O łagodnej mówimy, gdy wynik stanowi mniej niż 100, ale więcej niż 70% wartości należnej. Gdy wynik utrzymuje się w granicach 60-69%, mamy do czynienia z obturacją umiarkowaną. 50-59% oznacza stopień umiarkowanie ciężki, 35-49% ciężki. Mniej niż 35 - bardzo ciężki. W spirometrii niezwykle ważny jest również wskaźnik Tiffeneau, czyli FEV1/FVC. Wynik poniżej 0,7 świadczy o obturacji drzewa oskrzelowego. Oznacza to, że chory ma trudności z szybkim wydmuchiwaniem powietrza. Jak się przygotować do spirometrii? Spirometria to badanie, do którego nie trzeba się przygotowywać w żaden specjalny sposób. Jego niewątpliwym atutem jest bezbolesność oraz krótki czas trwania - zaledwie kilka minut. Wskazane jest luźne ubranie, które umożliwi głębokie nabieranie powietrza. Spirometrii nie powinno się wykonywać bezpośrednio po wysiłku fizycznym oraz po zjedzeniu obfitego posiłku. W przypadku palaczy nie zaleca się palenia papierosów na godzinę przed badaniem. Jak dmuchać podczas spirometrii? Choć spirometria jest badaniem prostym, szybkim i nie wymagającym od pacjenta specjalnego przygotowania, nie jest to jednak zwyczajne „dmuchanie w rurkę”. Aby dobrze przeprowadzić spirometrię, pacjent musi stosować się dokładnie do poleceń lekarza, a w oddychanie włożyć trochę wysiłku. Chory powinien nabrać jak najwięcej powietrza do płuc we wskazanym momencie i wydmuchiwać je jak najdłużej i najmocniej potrafi - również na komendę specjalisty. Tylko stosowanie się do poleceń lekarza umożliwi prawidłowe przeprowadzenie spirometrii, a co za tym idzie - otrzymanie rzetelnych wyników. Spirometria - badanie Spirometria to badanie pozwalające ocenić pojemność płuc oraz to, czy funkcjonują one prawidłowo. Jest ono niezbędne w diagnozie wszelkich chorób obturacyjnych, czyli takich, które wiążą się ze zmniejszonym przepływem powietrza w płucach. Spirometrię przeprowadza się zatem w przebiegu astmy oskrzelowej oraz przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP). Spirometria u dzieci Spirometria u dzieci przebiega dokładnie tak, jak u dorosłych. Zwykle przeprowadza się ją u maluchów od 6. roku życia, jednak kluczowe jest to, czy dziecko będzie w stanie współpracować z lekarzem. Podczas spirometrii bardzo istotne jest bowiem reagowanie na polecenia osoby wykonującej badanie. Dodatkowo, warto by rodzic przygotował dziecko psychicznie do badania - opowiedział mu o jego przebiegu i zapewnił, że jest ono całkowicie bezbolesne. Dobrym pomysłem będzie również wcześniejsze wykonywanie z dzieckiem ćwiczeń, które przygotują je do badania - można np. wspólnie nadmuchiwać balony lub zdmuchiwać świeczki. Przeciwwskazania do spirometrii Mimo iż spirometria nie jest badaniem inwazyjnym, nie u każdego pacjenta można ją wykonać, dlatego należy poinformować lekarza kierującego o wszystkich przebytych operacjach i istniejących chorobach. Do przeciwwskazań zaliczamy przebytą na kilka miesięcy przed spirometrią operację oczu, odwarstwienie siatkówki, krwioplucie o nieznanym podłożu mózgowej, niedawno przebyty zawał serca lub udar mózgu. Spirometria z próbą rozkurczową W niektórych przypadkach lekarz może zalecić przeprowadzenie u pacjenta spirometrii z próbą rozkurczową. Wówczas przed badaniem choremu podaje się leku rozszerzający oskrzela. Na skierowaniu musi znaleźć się nazwa i dawka preparatu oraz ilość wziewów. Przebieg spirometrii Przed rozpoczęciem badania pacjent musi podać: swój wiek, wzrost, wagę. Dane te zostają następnie wprowadzone do komputera, do którego jest podłączony spirometr. Chory ustawia się w pozycji wyprostowanej - może siedzieć lub stać, najważniejsze, by nie był zgarbiony czy pochylony. Następnie pacjent otrzymuje jednorazowy ustnik podłączony do spirometru, a na jego nosie umieszcza się specjalny plastikowy klips, który uniemożliwia mu oddychanie przez nos. Chory najpierw oddycha spokojnie przez usta, po czym - na komendę specjalisty - nabiera do płuc jak najwięcej powietrza i - znowu na wyraźne polecenie lekarza - jak najmocniej i najdłużej je wydmuchuje. Czynność tą powtarza się kilkakrotnie, aż do uzyskania powtarzalnych wyników. Autor: Olga Szymkowiak Zobacz także: Inhalator na zatoki, astmę i kaszel – zastosowanie Kaszel palacza – objawy, leczenie i domowe sposoby Jak rozpoznać zapalenie płuc u niemowlaka? Leczenie Treści z serwisu mają charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny i nie mogą zastąpić kontaktu z lekarzem lub innym specjalistą. Administrator nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie porad i informacji zawartych w serwisie bez konsultacji ze specjalistą. Spirometria jest badaniem, które polega na sprawdzeniu czynności płuc. Jest jednym z najważniejszych testów czynnościowych układu oddechowego. Przebiega w sposób nieinwazyjny i bezbolesny. Dowiedz się, na czym polega badanie, oraz w którym Centrum Medycznym na terenie Warszawy można je treści:Czym jest?PrzeciwwskazaniaPrzygotowanie do badaniaPrzebieg testuWynikiGdzie wykonać?CenaCzym jest spirometria?Spirometria podstawowa to badanie, które polega na sprawdzeniu pojemności i objętości płuc oraz na ocenie przepływu powietrza, znajdującego się w płucach i oskrzelach przy różnorodnych fazach cyklu oddycha przez ustnik, a spirometr rejestruje parametry oddechowe podczas kontrolowanych wdechów i wydechów. Uwidacznia między innymi wyniki parametrów oddechowych, takich jak FEV1 (nasilona pierwszosekundowa objętość wydechowa, zależąca od objętości życiowej płuc oraz od drożności dróg oddechowych), FVC (nasilona pojemność życiowa, mierzona od najgłębszego wdechu do najgłębszego wydechu) czy PEF (szczytowy przepływ wydechowy).Test spirometryczny wykonuje się u pacjentów, u których:podejrzewa się lub stwierdzono astmę oskrzelową,diagnozuje się przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP),występują duszności, świszczący oddech, bóle w klatce piersiowej, wydłużona faza wydechu, sinica,występują cechy może być również zlecone pacjentowi: któremu dokucza przewlekły kaszel z dużą ilością wydzieliny,z powracającymi może podjąć decyzję o skierowaniu pacjenta na spirometrię także w przypadku, gdy inne badania wykażą nieprawidłowości (np. RTG klatki piersiowej, podwyższona wartość hematokrytu, hipoksemia – niedotlenienie).W ramach profilaktyki test może być zlecony, również w przypadku narażenia na czynniki ryzyka, takie jak palenie tytoniu lub kontakt z substancjami toksycznymi w środowisku wykonywana jest u osób dorosłych oraz u dzieci. Warto jednak pamiętać, że u młodszych dzieci zrobienie testu może okazać się niemożliwe ze względu na trudności w wykonywaniu przez młodszych pacjentów poleceń prowadzącego do wykonania spirometriiBadania nie należy przeprowadzać:tętniaki aorty brzusznej lub piersiowej (≥ 60 mm),świeża operacja okulistyczna (np.: zaćmy, jaskry czy po odwarstwieniu siatkówki powyżej 6 miesięcy),operacje jamy brzusznej i klatki piersiowej, świeży – w okresie hospitalizacji udar w ośrodkowym układzie nerwowym, odma opłucnowa (do 4 tygodni od wyleczenia),zawał mięśnia sercowego w okresie tygodnia poprzedzającego badanie, zwiększone ciśnienie śródczaszkowe,krwioplucie o nieznanej przyczynie, niewydolność krążenia i oddychania,wstrząs i mogą być też: dolegliwości bólowe w okolicy twarzoczaszki, zawroty głowy, ból w obrębie klatki piersiowej lub jamy brzusznej, wysiłkowe nietrzymanie moczu, ograniczenia w sferze nudności, kaszel w dniu badania mogą uniemożliwić jego podstawowa przygotowanie do badaniaPacjent powinien odpowiednio przygotować się do testu:nie należy palić papierosów i e-papierosów (przez minimum 1 godzinę przed badaniem),nie należy przyjmować używek, włącznie z alkoholem (przez minimum 8 godzin),2 godziny przed badaniem nie spożywać obfitych posiłków,1 godzinę przed testem nie wykonywać intensywnego mieć na sobie ubrania pozwalające na swobodne ruchy w obrębie klatki piersiowej i badania spirometrycznegoPrzed spirometrią pacjent powinien zostać zmierzony i zważony, gdyż dla interpretacji wyników lekarz korzysta z siatki celu przeprowadzenia testu osoba badana, proszona jest o przyjęcie wygodnej pozycji siedzącej, z wyprostowanym składa się z dwóch części. W pierwszej bada się pojemność życiową oraz jej składowe. Pacjentowi zakłada się na nos specjalny klips uniemożliwiający przepływ powietrza tą drogą. Następnie oddycha ustami za pomocą ustnika głowicy spirometru. Pacjent w trakcie testu jest instruowany o wymaganej głębokości i tempie wdechów i wdech-wydech powtarzany jest kilkukrotnie, jednak nie więcej niż 4 razy. Kolejnym etapem jest rejestrowanie natężonego wydechu. Po intensywnym wdechu pacjent możliwie jak najdłużej wykonuje mocny w trakcie oraz po spirometriiW przypadku wystąpienia jakichkolwiek niepokojących objawów (np. uczucia osłabienia, zawrotów głowy, bólu itd.), należy zgłosić ten fakt pielęgniarce wykonującej badanie. W przypadku wystąpienia niepokojących objawów po wykonaniu spirometrii, koniecznym jest niezwłoczne poinformowanie o tym personelu spirometriiWynik badania jest dostępny bezpośrednio po teście, jednak wymaga on interpretacji przez lekarza. Spirometria Warszawa, gdzie wykonać?Badanie na terenie Warszawy można zrobić w Centrum Medycznym Damiana. Zobacz lokalizacje, w których umówisz się na test:Centrum Medyczne Damiana:ul. Foksal 3/5,ul. Kolejowa 1,ul. Wałbrzyska na mapie placówki, w których możliwe jest wykonanie badania oceny objętości i pojemności cenaTest spirometryczny w Warszawie przeprowadzany jest prywatnie, odpłatnie w wybranych placówkach. Koszt badania wynosi 100 zł. Przeczytaj także:Dlaczego warto rzucić palenie?Gruźlica – objawy, szczepionka przeciwko gruźlicyZapalenie gardła. Jedno z najczęstszych schorzeń górnych dróg oddechowych Słowo „spirometria” pochodzi z języka łacińskiego i w dosłownym tłumaczeniu oznacza „pomiar oddychania”. Spirometria pozwala na uzyskanie informacji na temat czynności układu oddechowego – takich, których nie jest w stanie dostarczyć ani badanie fizykalne, ani analiza badań obrazowych. Spirometria jest świetnym narzędziem służącym rozpoznawaniu i ocenie stopnia zaawansowania zaburzeń czynności płuc, jak również monitorowania efektów leczenia chorób układu oddechowego. Jego szeroka dostępność sprawia, że jest to najczęściej wykonywane badanie czynnościowe tego układu. spis treści 1. Diagnostyka spirometrii 2. Rodzaje badań spirometrycznych 3. Interpretacja badania spirometrycznego 4. Przygotowanie do badania 5. Przeciwwskazania do spirometrii rozwiń 1. Diagnostyka spirometrii Spirometria pozwala na ocenę pracy poszczególnych elementów układu oddechowego. Sprawność układu oddechowego zależy nie tylko od czynności całych płuc jako narządu – wpływa na nią stan drobnych oskrzelików, oskrzeli, ale także biorących udział w oddychaniu ścian klatki piersiowej (mięśni, nerwów). Zobacz film: "Tajemniczy zabójca - włóknienie płuc" Lekarz może zlecić wykonanie spirometrii w sytuacji, gdy zgłosimy się do niego z objawami takimi jak duszność, kaszel, odkrztuszanie wydzieliny czy ból w klatce piersiowej. Podobnie, jeśli zostaną stwierdzone odchylenia w badaniu fizykalnym (nieprawidłowy kształt klatki piersiowej, zmiany osłuchowe nad płucami) bądź nieprawidłowe wyniki badań krwi czy badania radiologicznego klatki piersiowej, następnym etapem diagnostyki będzie wykonanie spirometrii. Wiadomo, że pewne grupy ludzi są bardziej narażone na wystąpienie chorób układu oddechowego. Są to przede wszystkim osoby palące papierosy (także bierni palacze) oraz osoby pracujące w warunkach narażenia na szkodliwe gazy lub pyły. U tych osób badanie spirometryczne powinno być traktowane jako badanie przesiewowe - wykonywane nawet, jeśli nie mają one żadnych dolegliwości. Spirometria pozwala wtedy przede wszystkim na wczesne wykrycie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP), która z czasem prowadzi do kalectwa i śmierci, a główną tego przyczyną jest palenie tytoniu. Rozpoznanie POChP w początkowym stadium i szybkie wdrożenie odpowiedniego postępowania (przede wszystkim zaprzestanie palenia) pozwala na zwolnienie tempa jej rozwoju, a tym samym przedłużenie i poprawę jakości życia. Szczególną rolę odgrywa badanie spirometryczne w diagnostyce i monitorowaniu efektów leczenia astmy. Spirometria pomaga lekarzowi nie tylko rozpoznać chorobę, ale także odpowiednio dobrać (i modyfikować) terapię, aby uzyskać jak najlepszą kontrolę choroby. Spirometria jest wykorzystywana w diagnostyce zaburzeń czynności układu oddechowego w chorobach ogólnoustrojowych, w przebiegu których dochodzi do zajęcia płuc, opłucnej, mięśni i nerwów ścian klatki piersiowej. Są to na przykład choroby tkanki łącznej (toczeń rumieniowaty układowy, twardzina układowa), choroby nerwowo-mięśniowe (np. miastenia). Spirometria ma duże znaczenie także w przygotowaniu chorego do zabiegu operacyjnego – zwłaszcza w przypadku operacji w obrębie klatki piersiowej. Spirometria stanowi podstawowe kryterium w kwalifikacji chorych do operacji raka płuc, zabiegów wykonywanych w leczeniu rozedmy lub do przeszczepu płuca. Spirometrię warto wykonać także wtedy, gdy czujemy się dobrze, a planujemy rozpoczęcie intensywnych treningów fizycznych, które wiążą się ze zwiększoną wentylacją – takich jak na przykład nurkowanie lub wspinaczka wysokogórska. 2. Rodzaje badań spirometrycznych Spirometria jest wykonywana za pomocą aparatu, który nazywa się spirometrem. Osobie badanej zaciska się skrzydełka nosa (specjalnym klipsem), a oddychanie odbywa się ustami przez jednorazowy ustnik spirometru. Podstawowe badanie spirometryczne można podzielić na dwa etapy. Celem pierwszego jest pomiar, tzw. pojemności życiowej płuc, na którą składają się: objętość oddechowa (oznaczana jako TV) – jest to ilość powietrza, która jest wdychana i wydychana w czasie normalnego oddychania; zapasowa objętość wdechowa (IRV) – ilość powietrza, o którą można pogłębić normalny wdech; zapasowa objętość wydechowa (ERV) – ilość powietrza, którą wysilając się, można jeszcze „usunąć” z płuc po normalnym wydechu. Pomiaru w czasie spirometrii dokonuje się w ten sposób, że pacjent oddycha spokojnie przez pewien czas, po czym kilkakrotnie wykonuje maksymalny wdech i maksymalny wydech. Drugi etap spirometrii to ocena natężonego wydechu. Pacjent nabiera jak największą ilość powietrza, a następnie wykonuje energiczny, trwający możliwie długo (ponad 6 sekund) wydech. Czynność powtarza się zwykle 4 - 5 razy. Najważniejsze wskaźniki oceniane w tej części badania to: PYTANIA I ODPOWIEDZI LEKARZY NA TEN TEMAT Zobacz odpowiedzi na pytania osób, które miały do czynienia z tym problemem: Co oznacza spirometria? - odpowiada lek. Jacek Miśkiewicz Jak odczytać spirometrię? - odpowiada lek. Aleksander Ropielewski Jaki jest prawidłowy wynik spirometrii? - odpowiada dr n. med. Tomasz Grzelewski Wszystkie odpowiedzi lekarzy natężona objętość wydechowa pierwszosekundowa (FEV1) – jest to ilość powietrza usunięta z płuc w czasie pierwszej sekundy forsownego wydechu; natężona pojemność życiowa (FVC) – ilość powietrza usunięta z płuc podczas całego forsownego wydechu; wskaźnik Tiffeneau – mówi on, jaki odsetek FVC bądź VC stanowi FEV1; szczytowy przepływ wydechowy (PEF) – jest to maksymalna szybkość przepływu powietrza przez drogi oddechowe, która została osiągnięta podczas natężonego wydechu. Wyniki spirometrii są przedstawione w postaci wartości liczbowych oraz interpretacji graficznej (wykresów). Zwykle nie trzeba czekać na wyniki spirometrii – są drukowane bezpośrednio po zakończeniu badania. Podstawowe badanie spirometryczne może być w pewnych sytuacjach rozszerzone: Spirometryczna próba rozkurczowa ocenia, czy utrudnienie przepływu w drogach oddechowych (obturacja) jest odwracalne. Odwracalność obturacji jest cechą charakterystyczną astmy, a przemawia przeciwko rozpoznaniu POChP. Spirometryczna próba prowokacyjna ocenia natomiast reaktywność oskrzeli, czyli sposób, w jaki odpowiadają one na działanie czynników drażniących. 3. Interpretacja badania spirometrycznego Spirometria wymaga interpretacji wyników przez lekarza. Wartości podane na wydruku spirometrii są wyrażone w „% wn.”, czyli odsetku wartości należnej dla wieku, płci i wzrostu osoby badanej. Podstawowym pytaniem, na jakie odpowiada wynik spirometrii jest: „Czy przepływ powietrza w drogach oddechowych jest utrudniony?” – czyli, czy mamy do czynienia z tzw. obturacją. Jest ona charakterystyczna dla chorób takich jak choćby astma czy POChP, a wskazuje na nią obniżenie wartości wskaźnika Tiffeneau. O stopniu tego stanu mówi natomiast wartość FEV1. Stwierdzenie obturacji wymaga dalszej diagnostyki ( sprawdzenia, czy jest ona odwracalna). Obniżona wartość FVC lub VC nasuwa podejrzenie, tzw. restrykcji – czyli stanu, w którym dochodzi do ograniczenia ilości czynnego miąższu płucnego (po operacji usunięcia fragmentu płuca, w zapaleniu płuc, nowotworze, niektórych innych chorobach płuc). Wynik taki wymaga dokładniejszej diagnostyki – spirometria nie pozwala na jednoznaczne postawienie rozpoznania. Oceny wyniku spirometrii powinien zawsze dokonać lekarz. Samodzielna interpretacja spirometrii może być źródłem błędnych wniosków. 4. Przygotowanie do badania Spirometria wymaga odpowiedniego przygotowania. Wybierając się na spirometrię należy założyć wygodne, nie krępujące ruchów brzucha i klatki piersiowej ubranie. Należy zwrócić uwagę na następujące kwestie: palenie papierosów – przerwa między ostatnim wypalonym papierosem, a spirometrią powinna wynosić 24 godziny (minimum to nie mniej niż 2 godziny); alkohol – przed spirometrią jest przeciwwskazany; wysiłek fizyczny – 30 minut przed spirometrią nie powinno się wykonywać intensywnego wysiłku fizycznego; obfity posiłek – należy zachować dwugodzinną przerwę między takim posiłkiem, a spirometrią; leki – w przypadku przyjmowania na stałe jakichkolwiek leków, powinno się poinformować o tym lekarza zlecającego wykonanie spirometrii, gdyż w pewnych sytuacjach konieczne jest odstawienie leków na pewien czas. 5. Przeciwwskazania do spirometrii Spirometria w pewnych sytuacjach nie może być wykonywana. Bezwzględnie przeciwskazana jest ona między innymi u osób: z tętniakami aorty i tętnic mózgowych; po przebytej niedawno operacji okulistycznej lub odwarstwieniu siatkówki w przeszłości; u których wystąpiło krwioplucie, a nie została ustalona jego przyczyna; u których świeżo rozpoznano zawał serca bądź udar mózgu. Spirometria jest mało wiarygodna, gdy osobę badaną męczy uporczywy kaszel lub gdy ze względu na ból lub dyskomfort nie może ona swobodnie oddychać (np. bezpośrednio po operacji w obrębie jamy brzusznej bądź klatki piersiowej). Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Spirometry - zbadaj swoje płucaTroska o zachowanie jak najdłużej dobrego zdrowia towarzyszy nam wszystkim. W związku ze zwiększającym się zanieczyszczeniem środowiska, coraz powszechniejszą astmą, uczuleniami i innymi chorobami dotykającymi dróg oddechowych, warto wykonywać regularne badania. Aby sprawdzić kondycję dróg oddechowych z pomocą przyjdą nam wygląda badanie spirometremSpirometry to urządzenia, z pomocą których mierzy się objętość i pojemność płuc,a także przepływy powietrza znajdującego się w płucach i oskrzelach. Spirometria ma na celu ustalenie rezerw wentylacyjnych w układzie oddechowym. Jest niezbędna do rozpoznania i kontroli efektów leczenia częstych chorób układu oddechowego, jak na przykład astmy czy przewlekłej obturacyjnej choroby wykonaniu kilku głębokich wdechów osoba badana przykłada do ust jednorazowy ustnik spirometru, następnie jak najszybciej wydmuchuje jak największą ilość powietrza. Dzięki badaniu spirometrem możemy sprawdzić takie parametry jak: natężona objętość wydechowa pierwszosekundowa (FEV1), pojemność życiowa (VC), pojemność wdechowa (IC), objętość oddechowa (TV), wydechowa objętość zapasowa (ERV) czy, wdechowa objętość zapasowa (IRV). Spirometry podstawoweZasadniczo wyróżnić można dwa rodzaje spirometrów medycznych: spirometry podstawowe, nadające się do użytku domowego, przychodni lekarskich i jako profesjonalne spirometry do stosowania przez lekarzy. Istnieją także spirometry muzyczne i spirometry kulkowe – przeznaczone dla muzyków do ćwiczenia wydolności spirometrów medycznych, nie należą do najniższych, mieszczą się w zakresie, od nieco ponad tysiąca złotych w przypadku modelu podstawowego SP10 do kilkunastu tysięcy złotych za spirometr profesjonalny. Jest to jednak najwyższej jakości specjalistyczny sprzęt medyczny, cena jest więc podstawowy, to najprostszy z modeli aparatury do diagnostyki układu oddechowego. Jego przykładem może być spirometr Sp10. Z jego pomocą możemy zbadać pojemność oddechową płuc czy zawartość dwutlenku węgla oraz innych gazów w wydychanym powietrzu. Spirometr Sp10 cieszy się dobrą opinią wśród użytkowników. Jest łatwy i szybki w użyciu. Wyniki są czytelne, dostępne od razu po badaniu. Dodatkowo, kompaktowy rozmiar pozwala zabrać spirometr ze sobą, czy to przez pacjenta podczas podróży, czy przez lekarza na wizytę domową. Spirometry serii SP10 sprawdzą się zarówno w NZOZ, jak i do domowej samokontroli pacjenta. Spirometry profesjonalneSpirometry profesjonalne przeznaczone są do wykorzystania w gabinetach lekarskich i klinikach medycznych. Przykładem takiego urządzenia może być elektryczny spirometr Spirolab. Jest to aparatura wyposażona w kolorowy ekran o wysokiej rozdzielczości, wygodną klawiaturę i drukarkę. Wysoka jakość wykonania gwarantuje dokładność pomiarów. Jest to urządzenie większe, jednak również można korzystać z niego poza placówką leczniczą. Istnieje możliwość podłączenia spirometru Spirolab do komputera i analizowania wyników badań z pomocą oprogramowania WinSpiro rodzajem spirometru profesjonalnego jest Spirometr Spirobank. Występuje w kilku typach: smart, basic, advanced i advanced plus. Ten rodzaj spirometrów charakteryzuje się możliwością pracy jako spirometr stacjonarny i przenośny. Możliwość połączenia z komputerem daje wiele możliwości dla lekarza, istnieje także możliwość integracji wyników z dokumentacją medyczną. Model przeznaczony jest dla pacjentów w każdym wieku, z wyłączeniem Spirolab i Spirobank mogą być wykorzystywane w diagnostyce chorób układu oddechowego, monitorowaniu leczenia chorób płuc, a także w razie wskazania do wykonania operacji na miąższu płucnym. Badania z pomocą spirometru wykonuje się także przed rozpoczęciem pracy w trudnych warunkach, wskazane są dla sportowców i alergików. Badania wykonane z pomocą spirometru są nieinwazyjne. Przeznaczony jest do stosowania zarówno przez lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej oraz w specjalistycznych pulmonologicznych instytutach medycznych. zapytał(a) o 10:40 Na czym polega badanie - spirometria? Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 09:36 adanie polega na pomiarze objętości powietrza przesuwającego się z lub do układu oddechowego podczas oddychania (cyklu oddechowego). Pomiary spirometryczne uzyskiwane są za pomocą specjalnych aparatów (spirometrów, spirografów) połączonych zwykle z komputerem i dostarczają danych diagnostycznych o ilości oraz stanie czynnościowym miąższu płucnego. W celu oceny ilości czynnego miąższu w każdym płucu z osobna, lub nawet w poszczególnych płatach płuc, wykonuje się niekiedy pomiary za pomocą bronchospirometru. Do tego rodzaju badania spirometrycznego używa się odpowiednich cewników wprowadzanych do poszczegól-nych oskrzeli, które odseparowują powietrze oddechowe z jednego płuca czy płata płucnego. Niekiedy badanie spirometryczne uzupełnia się próbami wysiłkowymi lub farmakologicznymi. Badanie wysiłkowe wykonuje się za pomocą ergometru rowerowego lub ruchomej bieżni. Próby farmakologiczne polegają na wykonaniu pomiarów spirometrycznych po podaniu leków w aerozolu, które kurczą lub rozszerzają oskrzela; umożliwia to ocenę wrażliwości błony mięśniowej oskrzeli na poszczególne leki. Można także stosować "testy prowokacyjne", polegające na podaniu inhalacyjnie podejrzanego alergenu (substancji prowokującej napad astmatyczny) i spirometryczną rejestrację przebiegu ewentualnego ataku SŁUŻY BADANIE? Badanie służy ocenie wydolności oddechowej człowieka. Badanie spirometryczne ma określić pojemność zawartych w płucach gazów i dać informację o sprawności wentylacyjnej układu oddechowego. Ma ono także za zadanie określenie szybkości i objętości wymiany gazowej w badania z próbą wysiłkową pozwala ocenić wydolność zarówno oddechową, jak i krążeniową. Badanie to wykonuje się u ludzi ze schorzeniami oddechowo-krążeniowymi, ale również celem dokonania ekspertyzy w zawodowych chorobach płuc. Wykonanie próby u ludzi zdrowych może być użyteczne w ocenie ich przydatności do pracy w określonych zawodach, lub uprawiania badania spirometrycznego z próbą farmakologiczną pomocne jest w ustaleniu rozpoznania choroby, np. u większości chorych na astmę oskrzelową występuje nadwrażliwość na leki wywołujące skurcz oskrzeli. Badanie to umożliwia również dobór odpowiedniego leku przy astmie napadowej lub stałej (przewlekłe zapalenie oskrzeli).Spirometryczna próba prowokacyjna z domniemanym alergenem dostarcza dowodów określających, które substancje są odpowiedzialne za objawy chorobowe dróg oddechowych (patrz dodatkowo: "Testy ekspozycyjne" w dziale "Badania w alergologii").WSKAZANIA DO WYKONANIA BADANIA Choroby układu na miąższu leczenia chorób jest wykonywane na zlecenie lekarzaSPOSÓB PRZYGOTOWANIA DO BADANIA Nie ma specjalnych zaleceń. Nie ma bezwzględnej konieczności wykonywania wcześniej innych badań. OPIS BADANIA W czasie badania pacjent oddycha poprzez ustnik połączony specjalną rurką z aparatem spirometrycznym (ryc. 13-1). Często pacjentowi zakłada się odpowiedni zacisk na nos, który zapewnia, że powietrze oddechowe w całości przechodzi przez ustnik. Przed przystąpieniem do właściwych pomiarów spirometrycznych chory powinien wykonać kilka głębokich oddechów. Kolejna czynność to wzięcie bardzo głębokiego wdechu i po przyłożeniu szczelnie ustnika do ust, jak najszybsze wydmuchnięcie do aparatu całego zapasu powietrza zawartego w płucach. Dalsze ruchy oddechowe wykonywane są zgodnie z poleceniami osoby wykonującej czasie wykonywania pomiarów na ekranie monitora spirografu wyświetlają się wartości poszczególnych parametrów, VC - pojemność życiowa, FEV - nasilona objętość wydechowa pierwszosekundowa. Pierwsza z nich obrazuje pojemność płuc w czasie głębokiego wdechu, druga - objętość powietrza wydychanego w czasie maksymalnie nasilonego i szybkiego wydechu (obie te wartości obrazują pośrednio możliwości adaptacji oddechowej chorego po usunięciu płuca). W badaniu bronchospirometrycznym właściwe pomiary spirometryczne są poprzedzone bronchoskopią (patrz "Bronchoskopia"). Próbę wysiłkową przeprowadza się wykonując pomiary u pacjenta w ruchu na ergometrze rowerowym lub ruchomej bieżni. W próbie farmakologicznej badany przyjmuje poprzez wdychanie (wziewnie) lek, w próbie prowokacyjnej domniemany alergen, a następnie wykonuje się pomiary badania przekazywany jest w formie opisu z podaniem wartości liczbowych badanych parametrów, niekiedy z dołączonymi trwa zwykle kilka minutINFORMACJE, KTÓRE NALEŻY ZGŁOSIĆ WYKONUJĄCEMU BADANIE Przed badaniemWyniki poprzednich NALEŻY ZACHOWYWAĆ SIĘ PO BADANIU? W dniu badania po próbie prowokacyjnej (teście ekspozycyjnym) należy unikać większych wysiłków fizycznych i kontaktu z alergenami. W pozostałych przypadkach nie ma specjalnych POWIKŁANIA PO BADANIU Brak powikłań. Badanie może być powtarzane wielokrotnie. Wykonywane jest u pacjentów w każdym wieku, a także u kobiet ciężarnych, bez wykonywania prób farmakologicznych i prowokacyjnych. Uważasz, że ktoś się myli? lub

na czym polega spirometria i kiedy jest stosowana