Skrzynia Władcy Piorunów. Pierwsza część cyklu „Detektywi na kółkach”. Książka wpisana na listę lektur uzupełniającychdo klasy IV-VI szkoły podstawowej. Kryminał z wieloma zwrotami akcji, książka przygodowa pełna szyfrów i zagadek, zarazem świetnie napisana biografia wielkiego wynalazcy Nikoli Tesli dla młodszych Jest to książka napisana przez Astrid Lindgren w 1947. Opowiada o grupce dzieci, które przeżywają przygody oraz odkrywają nowe rzeczy podczas zabaw oraz wycieczek. Fabuła książki rozgrywa się w Bullerbyn, niewielkiej osadzie w Szwecji. Głównymi bohaterami książki jest rodzeństwo Lisa, Lasse i Bosse, siostry Anna i Britta oraz Rok wydania. 2020. Przedział wiekowy. dla dzieci z klas I-III (6-9 lat), dla przedszkolaków (3-5 lat) 10, 89 zł. kup 40 zł taniej. 19,00 zł z dostawą. Produkt: Kaligrafia Zeszyt ćwiczeń Litery klasa 1-3 Monika Ostrowska. dostawa we wtorek. L6Sz6Z5. Pisanie streszczeń to zadanie, z którym trzeba mierzyć się już od najmłodszych lat w szkole. Jednak sprawia to problem nie tylko uczniom, ale i dorosłym, również doświadczonym blogerom czy copywriterom. Jak napisać dobre streszczenie książki lub artykułu? Jakich błędów należy unikać? Streszczenie – co to jest? Przed zdradzeniem wskazówek, jak napisać streszczenie, warto wyjaśnić, czym ono właściwie jest. To skrótowe przedstawienie tekstu – np. książki, ciekawego artykułu czy pracy naukowej – w taki sposób, aby omówić wszystkie najważniejsze wątki. Co ważne, streszczenie nie może być bardzo obszerne. Jego punktem wyjścia jest tekst źródłowy, z którym trzeba się zapoznać, bez tego stworzenie dobrego streszczenia nie jest możliwe. Pisząc, należy przekazać sens, jaki oddaje przeczytana treść, to odzwierciedlenie myśli autora, bez własnych odczuć i przemyśleń. Co powinno zawierać streszczenie? Wiele osób zastanawia się: czy streszczenie ma tytuł i akapity? Czy należy dodawać też nagłówki i odpowiednią strukturę, jak np. w tekstach SEO (o czym pisaliśmy tutaj)? Streszczenie zawiera wszystkie najważniejsze wątki książki czy artykułu, który przeczytaliśmy. Przytacza się w nim głównych bohaterów, miejsce akcji, opisuje się też punkt kulminacyjny lub przedstawia morał. Żeby niczego nie pominąć, warto już podczas czytania tekstu źródłowego zapisywać sobie, co jest w nim najistotniejsze. Agencja copywriterska – WordPassion Bardzo kłopotliwa jest kwestia tytułu streszczenia. Pisząc egzamin, uczniowie zwykle go pomijają lub na początku swojej pracy umieszczają: ‘Streszczenie tekstu/książki pt. […]’. Sytuacja wygląda podobnie w przypadku tworzenia abstraktu pracy lub artykułu naukowego. Jeśli tworzymy wpis na bloga, warto poinformować swoich czytelników, czego będzie on dotyczył. Nagłówki w streszczeniu nie są konieczne, jednak sam podział na akapity jest ważny. Dzięki temu tekst lepiej się czyta, jest bardziej przejrzysty i szybko można znaleźć w nim potrzebne informacje. Jak napisać dobre streszczenie? Żeby napisać dobre streszczenie książki, pracy dyplomowej czy artykułu, trzeba przede wszystkim zapoznać się z tekstem wyjściowym. Czasami należy to zrobić nawet kilka razy, aby zyskać pewność, że wszystko zrozumieliśmy. Konieczne jest również wybranie najważniejszych zdarzeń lub rozważań, bo to na nich będziemy się skupiać. Powinniśmy też zweryfikować, czy dane fakty rzeczywiście są najistotniejsze, trzeba przy tym zachować obiektywizm. Główne tezy autora tekstu wyjściowego należy przedstawiać swoimi słowami. Musimy dodatkowo pamiętać, aby używać krótkich i nieskomplikowanych zdań. Cechy, jakimi wyróżnia się dobre streszczenie to: rzeczowość,zwięzłość,merytoryczność,obiektywność,prosty język. Streszczenie ma być krótkie, ale jednocześnie rzeczowe, powinno zawierać wszystkie ważne informacje. Pisząc je, należy unikać wyrażania własnej opinii, liczy się tok myślenia autora książki czy artykułu, to jego tekst przedstawiamy innym. Co więcej, każdy, kto zapozna się z naszym streszczeniem, nie może mieć problemu z jego zrozumieniem. Czego powinno się unikać podczas pisania streszczenia? Nie należy umieszczać w nim: dygresji i własnych komentarzy,fragmentów skopiowanych z tekstu źródłowego,cytatów,przytoczonych dialogów. Streszczenia a copywriting Dobry copywriter potrafi napisać merytoryczny artykuł specjalistyczny, ciekawy wpis na bloga, jak i rzeczowe streszczenie. Tak naprawdę z taką formą tekstu każdy z nas spotyka się codziennie, np. podczas przeglądania wyników wyszukiwarki. Pod adresem stron www wyświetla się meta description, czyli opis będący streszczeniem tego, co znajduje się w danej witrynie. Zawiera on słowa kluczowe i jest krótki – to przeważnie ok. 155 zzs. Jak widać, ze streszczeniami spotykamy się każdego dnia i często nawet nie zdajemy sobie z tego sprawy. Ich samodzielne przygotowanie nie zawsze jest łatwe. Jeśli masz z tym problem, zgłoś się do nas, na pewno pomożemy. PS. Pisaniem treści, w tym streszczeń, zajmujemy się nie tylko w pracy, ale i poza nią. Dowodem na to jest blog Eweliny, w którym recenzuje książki, prezentuje nowości i zachęca do czytania. Zastanawiasz się, jaką lekturę wybrać na długie wieczory? Koniecznie zajrzyj tutaj. Streszczenie Pewna dziewczynka o imieniu Lisa ma siedem lat i mieszka w Bullerbyn – niedużej wiosce na południu Szwecji. Ma dwóch braci – ośmioletniego Bossego i dziewięcioletniego Lassego. Wspólnie z rodziną mieszkają w Zagrodzie Środkowej. Z kolei w Zagrodzie Północnej mieszkają Britta i Anna – koleżanki Lisy. Pierwsza ma 9 lat, a druga – 7. Olle zaś, który miesza w Zagrodzie Południowej ma 8 lat. Na swoje siódme urodziny Lisa dostaje własny pokój, który znajduje się blisko domu jej dwóch koleżanek. Dzięki temu wspólnie się bawią. Ich zabawa polega na przeciąganiu między oknami sznurka, dzięki czemu posyłają sobie listy w pudełku. Wreszcie nadchodzą upragnione przez dzieci z Bullerbyn wakacje. Ich szkoła znajduje się w miejscowości o nazwie Wilka Wieś. Do jednej klasy w szkole uczęszcza 23 dzieci. Przed upragnionymi wakacjami trzeba zdać jeszcze ważny egzamin. Wszyscy zdają go wyśmienicie. Pewne kłopoty ma tylko Bosse. Podczas wakacji dzieci nie tylko wypoczywają, ale starają się też pomóc rodzicom np. w pieleniu rzepy. Chłopcy wpadają na świetny pomysł, by wymyśleć własny język do porozumiewania się. Olle często używa słowa „kolifink” i dziewczynki tak też go nazywają. Aby chłopcy nie mieli nad nimi przewagi również wymyślają własną mowę. Któregoś dnia nad Bullerbyn gromadzą się czarne chmury i nadchodzi burza. Dzieci udają się do domu Kristin w Zagajniku, by tu ją przeczekać. Kristin to pewna miła staruszka, którą często odwiedzają. Od niej przynoszą trzy kocięta – po jednym dla każdego domu w Bullerbyn. Olle wyróżnia się na tle innych dzieci ponieważ jako jedyny ma psa – Svippa, który niegdyś był psem pana Grzegorza. Pan Grzegorz był szewcem, a jednocześnie nieuprzejmym i oschłym człowiekiem. Źle traktował swego psa, trzymając go na łańcuchu i głodząc go. Kiedy Olle przyszedł do niego po odbiór butów, ujrzał Svippa i od razu się z nim zaprzyjaźnił. Któregoś razu pan Grzegorz zwichnął nogę i wtedy Olle postanowił zaopiekować się psem, którego w końcu jego ojciec odkupił od szewca. W wiosce Bullerbyn mieszkało wiele zwierząt – żyły tu konie, krowy, świnie, owce i króliki. Lisa opiekowała się swymi królikami, a Bosse miał kurę, którą nazwał Albertyna. Britta i Anna mieszkały w domu z dziadkiem i nie miały zwierząt. Dzieci często przychodziły do staruszka, by umilić mu czas i poczytać gazetę, co uniemożliwiał mu słaby wzrok. Podczas wakacji dzieci pomagają też w zwózce siana. Pewnego dnia w czasie zwożenia siana dziewczynki odkrywają zagajniki pełne poziomek, ale postanawiają zachować to dla siebie i nie mówić o tym chłopcom. Ci również mają swe sekrety – w stogach sina wydrążyli tunele i tu się ukrywają. Nie chcieli, by odkryto ich tajemne groty, dlatego sporządzili mapę. Przez przypadek odkrywa ją jednak Lisa. Chłopcy zostają więc zdekonspirowani, a wszystkie dzieci zamierzają spać w stogach siana. Kiedy rano się budzą, czują przenikliwe zimno. Najlepszą koleżanką Lisy była Anna. Raz dziewczynki udają się do dziadka, który opowiada im jak uciekł z domu. One też chciałyby uciec. W tym celu przygotowują kanapki, ale nie udaje im się jednak obudzić o zaplanowanej porze. Tak więc plan ucieczki im się nie powiódł. Dziewczynki przygotowują sobie pokój do zabaw w rozpadlinie skalnej. Chłopców zaś nie ma prawie całymi dnami, dlatego dziewczynki postanawiają ich wyśledzić. Odkrywają, że Lasse, Bosse i Olle zbudowali szałas na pastwisku i tam bawią się w Indian. Wakacje dobiegają końca i znów zaczyna się szkoła. Lisa najbardziej lubi przygotowania do nowego roku szkolnego (podpisywanie zeszytów, okładanie książek papierem). W szkole jest tylko jedna nauczycielka, która mieszka w tym samym budynku, na piętrze. Któregoś dnia jednak zachorowała. Dzieci przyszły jak zwykle na wyznaczoną porę, ponieważ pani nikt ich wcześniej nie uprzedził. Lisa wspólnie z przyjaciółmi pomogli pani przy obiedzie i sprzątaniu. Droga do szkoły zajmowała dzieciom z Bullerbyn godzinę. Jesienią i zimą, kiedy dni były krótsze, wracały ze szkoły po zmroku. Któregoś dnia rodzice jadą na przyjęcie do Wielkiej Wsi. Dzieci postanawiają to wykorzystać i zabawić się w udawanie dorosłych (przebierają się w ich stroje). Razu pewnego dzieci w szkole zastaje potężna śnieżyca, która uniemożliwia powrót do domu. Dzieci chronią się więc w zagrodzie szewca. Pan Grzegorz jest jednak wobec nich bardzo nieuprzejmy i nie jest zadowolony z ich przybycia. W porę jednak przybywa ojciec Lisy i zabiera całą szóstkę do Bullerbyn. Wielkimi krokami zbliża się Boże Narodzenie. Dzieci przygotowują się do niego i robią zakupy, a w szkole otrzymują też książki przysłane ze Sztokholmu. Po powrocie do domu zabierają się za klejenie ozdób na choinkę. Część druga. Jest już nas siedmioro w Bullerbyn Do grona sześciorga dzieci z Bullerbyn dołącza kolejne. Jest to mała siostrzyczka Ollego, która ma zaledwie kilka miesięcy. Gwiazdka coraz bliżej – dzieci pieką pierniki i jadą z rodzicami do lasu po choinki. W dniu Wigilii dzieci wybierają się do Kristin z Zagajnika, którą zaopatrują w żywność, a także podarowują jej własnoręcznie zrobione ozdoby choinkowe. W domu też przystrajają choinkę ozdobami. Po zmroku przychodzą do siebie do domu, by obdarować się nawzajem prezentami. Lasse przebiera się w strój krasnoludka i daje prezenty siostrze i bratu. Ponieważ Bullerbyn leży na wzgórzu, podczas zimy dzieci uwielbiają jeździć na sankach. Dziewczynki ścigają się z chłopcami. W Sylwestra zamierzają oczekiwać na nadejście Nowego Roku. Dziewczynki gromadzą się w pokoju Lisy i tu czuwają; chłopcy zaś czekają w swoim pokoju. Potem wspólnie topią ołów i wróżą sobie na Nowy Rok. Kiedy wybija dwunasta dzieci składają sobie noworoczne życzenia. Tylko Bosse nie wytrwał do końca, gdyż zasnął. Kiedy nastają ferie świąteczne dzieci z Bullerbyn jadą do cioci Jenny. Podróż trwa wiele godzin. Bohaterowie bawią się z dziećmi cioci, głównie z najstarszą córką – Nanną, a także z gośćmi. Spędzają tutaj noc. Dużą atrakcją dla dzieci z Bullerbyn podczas zimy jest też jazda na łyżwach po zamarzniętym jeziorze za pastwiskiem. Raz niebezpieczna zabawa omal nie kończy się tragedią – Lasse wpada do przerębla, ale dzieci w porę wyciągają go z wody. Po feriach znów zaczyna się szkoła. Chłopcy przeszkadzają na lekcji, dlatego muszą zostać godzinę dłużej. Kiedy wracają do domu wspólnie z dziewczynkami, te idą wolniej, aby nie wydawało im się, że zostali ukarani. Pierwszego kwietnia dzieci robią sobie kawały na prima aprilis. Lasse przestawia zegar o dwie godziny do przodu i dlatego uczniowie przychodzą do szkoły dwie godziny wcześniej, budząc tym samym zaskoczoną nauczycielkę. Nadchodzi też Wielkanoc. Dzieci sporządzają kartki, które przypinają ludziom na plecach. W Wielki Czwartek przebierają się w Baby Jagi. Podczas zaś Wielkiej Soboty malują pisanki. Szukają też jajek z czekolady, które mama ukryła po całym domu, a potem bawią się w chowanego. Razu pewnego Lisa i Anna wybierają się na zakupy do Wielkiej Wsi. Nie sporządzają jednak wcześniej listy sprawunków, dlatego muszą zawracać w połowie drogi, by kupić jeszcze coś o czym zapomniały. W pobliżu Bullerbyn znajduje się też młyn. Mieszka w nim Jan, który opowiada dzieciom, że widział na kamieniu Wodnika. Dzieci również chcą go ujrzeć, dlatego nocą zamierzają zakraść się do młyna. Lasse oszukuje pozostałych, że udało mu się ujrzeć stwora. Siostra Ollego nie przypadła zbytnio do gustu dzieciom z Bullerbyn. Nazywają ją Kerstin. Lisa i Anna są jedna zachwycone dziewczynką i lubią się nią opiekować. Któregoś wakacyjnego dnia Lisa pokłóciła się z koleżankami. Był deszczowy dzień, dlatego mama poradziła jej, by upiekła ciasto i pogodziła się z Brittą i Anną. Kiedy dzieci bawią się na strychu, znajdują tu tajemniczą kartkę z informacją o skarbie ukrytym na wyspie w jeziorze. Chłopcy chcą, by to dziewczyny szukały skarbu. Britta wietrzy w tym jakiś podstęp. Dziewczynki rzeczywiście znajdują puszkę, a w niej list pełen szyderstw. Wpadają na pomysł, by wypełnić puszkę baranimi bobkami i odesłać list chłopcom. Potem nalegają, by odnaleźli puszkę i są dumne, że ich żart się powiódł. Raz dzieci urządzają sobie na wyspie kryjówkę i bawią się w rozbójników. Chłopcy nakłaniają dziewczyny, by zrabowały trochę jedzenia. Później dzielą się na dwie bandy i próbują nawzajem się odszukać. Jest już jesień. Pewnego razu Lisa i Anna wpadają na pomysł, że zrobią komuś przyjemność. Chcą zabrać na spacer dziadka, któremu pomysł ten bardzo się podoba. Potem śpiewają też piosenki Kristin, ale to najwyraźniej jej nie cieszy. Kolejne próby zrobienia innym przyjemności również się nie udają. W szkole dziewczynki dowiadują się o tym, że ich koleżanka zachorowała. Lisa chce dać jej swoją lalkę, a Anna swą najpiękniejszą książkę z bajkami. Dziadek obchodzi 80. urodziny, co dla całego Bullerbyn staje się okazją do świętowania. Część trzecia. W Bullerbyn jest zawsze wesoło W Bullerbyn zjawia się pewna elegancka pani z dziewczynką o imieniu Monika. Lasse chodzi na szczudłach, chcąc się przed nią popisać, ale przewraca się w pomyje dla świń. Olle zaś pokazuje dziewczynie swą siostrę – Kerstin, która ma już półtora roku. Monika podarowuje Lisie w prezencie swą broszkę. Lisa opiekuje się jagniątkiem, które pozostawiła matka. Nazywa go Pontus. Raz zabiera go do szkoły, ale pani upomina ją, by już nigdy nie przyprowadzała zwierząt na lekcje. Podczas powrotu do domu dzieci z Bullerbyn wymyślają różne zabawy. Pewnego razu wiosną przechodzą na kamień na łące szewca Grzegorza, zatopionej w wodzie. Wracają wtedy późno do domu, co bardzo niepokoi rodziców. Ollemu rusza się mleczny ząb, ale nie chce go wyrwać. Pani w szkole obiecał, że zrobi to jutro. Olle bardzo się boi i nie chce przekonać się do sposobów wymyślanych przez dzieci. W końcu zasypia z nitką uwiązaną do zęba. W nocy Lasse zakrada się do jego pokoju i chyłkiem, niepostrzeżenie wyrywa mu mleczaka. Świetnym miejscem do zabawy był również strumyk. Lisa i Anna całują żabę, chcą się przekonać czy nie został przemieniony w nią królewicz. Oprócz Olla również Lasse i Bosse stracili już swe pierwsze zęby. Ukryli je w pudełku zwanym skrzynią mędrców. Dziewczynki dla żartu podkładają na jej miejsce sztuczną szczękę służącej Agdy. Chłopców wcale to nie bawi. Zaraz za pastwiskiem Zagrody Północnej jest jezioro, a za nim roztaczają się góry. Dzieci uwielbiają tu bawić się w Indian. Ich ulubionymi miejscami do zabawy są – Złamany Ryjek, Nosisko, Wciągibrzuch, Ręka Trupa i Grzmiąca Jama. Dzieci udają się na wyspę na środku jeziora. Mieszka tu jednak zły baran Ulryk, który natychmiast ich atakuje. Dzieciom udaje się jednak wymknąć – zamykają zwierza w szopie i odpływają. Znów nastają kolejne wakacje, a po nich noc świętojańska. Dzieci ustawiają drewniany słup, ozdabiają go i tańczą wokół niego. Jest to tez czas kiedy dojrzewają wiśnie. Dzieci zamierzają sprzedać je przy szosie w Wielkiej Wsi. Początkowo nie znajdują nabywców, jednak po zmienia miejsca udaje im się sprzedać wszystkie owoce. Lisa i Anna w przyszłości zamierzają zostać opiekunkami dzieci. Chcą zaopiekować się małą Kerstin. Okazuje się jednak, że to wcale nie taka łatwa sprawa. Dziewczynka nie chce ani spać, ani jeść, a dodatkowo bardzo brudzi swe ubranko. Po chwili namysłu Lisa i Anna nie są już tak bardzo pewne czy to właśnie chciałyby robić w przyszłości. Pewnego dnia wszystkie dzieci z Bullerbyn i ich ojcowie jadą nad jezioro Ciche, by tu łowić raki. Noc spędzają w szałasie, a nad ranem wracają do domu z koszami pełnymi raków. Plan wydarzeń Część I 1. Lisa przedstawia Bullerbyn i mieszkające tu Dziewczynka opisuje braci – Lassego i Na swe siódme urodziny Lisa dostaje własny pokój i mnóstwo Rozpoczęcie Pomoc dzieci przy pieleniu Olle dostaje psa – Lisa opowiada o dziadku Anny i Pora na zwózkę Chłopcy urządzają kryjówki w grotach w stogach Dzieci spędzają noc w Lisa i Anna planują uciec z Dziewczynki urządzają sobie pokój w rozpadlinie skalnej (chłopcu budują szałas).13. Powrót do Wyjazd rodziców – dzieci przebierają się w ubrania Wielka śnieżyca utrudnia powrót do Przygotowania do Świąt Bożego Narodzenia. Część II 1. Narodziny młodszej siostry Świętowanie Zima i jeżdżenie na Sylwester – wspólne oczekiwanie na Nowy Wizyta u cioci Niebezpieczeństwo – Lasse wpada do Koniec ferii, powrót do Lisa i Anna wybierają się na zakupy do Wielkiej W młynie dzieci usiłują ujrzeć Chrzciny siostry Poszukiwania skarbu na Lisa i Anna chcą sprawić ludziom Dziadek kończy 80 lat. Część III 1. Do Bullerbyn przyjeżdża wytworna pani z córeczką (Moniką).2. Lisa opiekuje się Dziewczynka zabiera jagniątko do Ollemu rusza się mleczny Zabawa Lisy i Anny w Ukrycie przez chłopców mlecznych zębów w Skrzyni Mędrców – dziewczynki robią im Zabawa w Kolejne wakacje. Obchody nocy Dzieci zbierają wiśnie i próbują je Lisa i Anna opiekują się siostrą Połów raków nad jeziorem Ciche. Rozwiń więcej Przedstawiamy streszczenie „Katarynki”, utworu uznawanego za najwybitniejszą nowelę Bolesława Prusa. I nic w tym dziwnego: choć powstała w 1881 roku, „Katarynka” w wielu kwestiach nie przestała dotykać wciąż aktualnych zagadnień. Problematyka „Katarynki” to dramat niewidomej dziewczynki i wpływ, jaki wywiera dziecko na pana Tomasza. Dwoje bohaterów ukazanych zostało na zasadzie kontrastu – choć powinna ich dzielić przepaść nie do pokonania, losy obojga łączą się i oddziałują na siebie w nieoczekiwany sposób. Znajomość noweli Bolesława Prusa może okazać się pomocna podczas pisania rozprawek dotyczących takich motywów jak: dzieciństwo, bieda, kalectwo, empatia, muzyka, rola sztuki, kultura popularna kontra kultura wysoka, bezinteresowna pomoc, zmiana zachodząca w zachowaniu bohatera. Spis treści: „Katarynka” – plan wydarzeń „Katarynka” – streszczenie krótkie „Katarynka” – streszczenie szczegółowe Geneza i gatunek utworu „Katarynka” „Katarynka” – opisy bohaterów „Katarynka” – plan wydarzeń Utwór Bolesława Prusa da się streścić w kilku punktach: Przedstawienie postaci pana Tomasza. Nienawiść i pogarda mężczyzny do kataryniarzy. Obserwacja dziewczynki i odkrycie jej choroby. Pojawienie się kataryniarza na podwórzu. Wściekłość mężczyzny. Radość dziewczynki. Zmiana w podejściu pana Tomasza. Prośba pana Tomasza o wpuszczanie kataryniarza na podwórko. Pomoc i wsparcie dla dziecka. „Katarynka” – streszczenie krótkie Pan Tomasz był eleganckim, zamożnym kawalerem w podeszłym wieku, byłym mecenasem. Nienawidził kataryniarzy tak bardzo, że był gotów płacić stróżom, aby tylko nie wpuszczali ich na podwórko. Pewnego dnia do mieszkania naprzeciwko wprowadziły się ubogie szwaczki z ośmioletnią dziewczynką. Dziecko było smutne, bez energii, blade. Spędzało w oknie całe dnie. Pan Tomasz zorientował się, że dziewczynka jest niewidoma, gdy pewnego razu zobaczył, że patrzy prosto w słońce. W słońce, którego blask nie był w stanie jej oślepić. Któregoś dnia na podwórzu pojawił się kataryniarz. Wzburzony mecenas chciał go przegonić, lecz powstrzymał się na widok dziewczynki, rozradowanej dźwiękami katarynki. Ta poruszająca chwila zmieniła jego postawę. Odtąd prosił stróża, by codziennie wpuszczał kataryniarza, a sam rzucał grajkowi dziesięć złotych. Mimo że dobiegające dźwięki katarynki nie przestały go drażnić. Pan Tomasz postanowił też poszukać w swoim kalendarzu adresów najlepszych okulistów. Zobacz także: Test wiedzy ze znajomości lektury „Katarynka” „Katarynka” – streszczenie szczegółowe Pan Tomasz codziennie około południa spacerował ulicą Miodową. Od trzydziestu lat przemierzał tę samą trasę – od placu Krasickich do ulicy Senatorskiej. Był człowiekiem starszym, dobrze ubranym, życzliwym. Jako esteta lubił obserwować piękne kobiety. Mężczyzna dawniej pracował w sądzie jako mecenas. Miał dość bujne życie uczuciowe, ale żadnego związku z kobietą nie przypieczętował oświadczynami. Gdy poczuł, że już czas najwyższy się ożenić, kupił duże mieszkanie, urządzając je elegancko, czego jako znawca sztuki podjął się z przyjemnością. Niestety nie znalazł odpowiedniej kandydatki na żonę. Za to stworzył w swoim mieszkaniu galerię sztuk pięknych. Pogodził się z tym, że zostanie samotny. Z czasem zamknął praktykę adwokacką. Pan Tomasz był człowiekiem tolerancyjnym, lecz jednej rzeczy nienawidził najbardziej na świecie – były to katarynki. Kataryniarzy uważał za… rabusiów. Nawet płacił stróżowi dziesięć złotych na miesiąc, by ten nie wpuszczał kataryniarzy na podwórze. Dzięki temu mógł wieść spokojne życie. Wszystko uległo zmianie, gry do mieszkania naprzeciwko sprowadziły się kobiety z dzieckiem. Jedna z nich była matką. Obie zarabiały na życie szyciem. Okna ich mieszkania były ciągle otwarte, więc ciekawski pan Tomasz je obserwował. Szwaczki nieustannie pracowały, a w tym czasie dziewczynka siedziała przy oknie. Jej jedyną rozrywką było powolne ubieranie i rozbieranie lalki. Dziewczynka mało się poruszała. Pan Tomasz zachodził w głowę, dlaczego nie śpiewa i nie tańczy po pokoju lub podwórku jak jej rówieśniczki. Pewnego dnia, gdy słońce świeciło wyjątkowo mocno, pan Tomasz zauważył swą małą sąsiadkę siedzącą w oknie i patrzącą wprost na słońce. Słoneczny blask jednak nie oślepiał jej w żaden sposób. Wtedy zrozumiał, że jest niewidoma. Dziewczynka podobno straciła wzrok dwa lata temu w wyniku wysokiej gorączki. Od tego momentu poznawała świat, dotykając różnych przedmiotów, gdyż jej pamięć wzrokowa się zacierała. Trudno było jej odnaleźć się w nowym miejscu, dlatego nie wychodziła na dwór. Pan Tomasz zastanawiał się, jak jej pomóc. Któregoś razu, gdy analizował akta sprawy sądowej, jego uszu dobiegł dźwięk znienawidzonej katarynki. Zamierzał zwyzywać i przegonić kataryniarza, lecz coś go powstrzymało. Był to śmiech dziewczynki dobiegający z okna. Mała sąsiadka śpiewała, tańczyła, klaskała w dłonie. Aż płakała z radości. Kataryniarz zaczął śpiewać i tupać do rytmu, by sprawić jej jeszcze większą radość. Po chwili do gabinetu pana Tomasza wszedł lokaj z nowym stróżem, któremu robił awanturę za wpuszczenie kataryniarza. Lokaj spodziewał się, że mecenas wpadnie we wściekłość i ukarze stróża, lecz ten spytał go o imię. I oświadczył, że będzie płacił stróżowi dziesięć złotych miesięcznie za to, by codziennie wpuszczał kataryniarzy na podwórko. Lokaj i stróż uznali, że stary mecenas oszalał. Tymczasem pan Tomasz rzucił kataryniarzowi dziesięć złotych, a następnie wziął kalendarz w poszukiwaniu adresów najlepszych okulistów i zapisał je sobie na kartce. Odgłosy katarynki nigdy nie przestały go irytować, lecz wolał oddalić się od domu niż pozbawić dziewczynkę katarynkowych melodii. Wyrzucał sobie, że tak długo trwało, zanim zdecydował się jej pomóc. Geneza i gatunek utworu „Katarynka” „Katarynka” jest nowelą. Krótkim, jednowątkowym utworem pisanym prozą. Autor rozbudował fabułę o elementy retrospektywne (z przeszłości), co nadaje dziełu cechy szkicu powieściowego. Bolesław Prus niejednokrotnie podejmował w swej twórczości niełatwy los dzieci. W przypadku bohaterki „Katarynki” – dziecko odgrywa ogromną rolę w zmianie postawy głównego bohatera. „Katarynka”: opisy bohaterów Pan Tomasz – emerytowany mecenas, stary kawaler, miłośnik sztuki. Tolerancyjny, kulturalny, podziwia piękne kobiety. Nienawidzi dźwięku katarynek, bo, jak uważa, są dla niego zaprzeczeniem sztuki. Interesuje się losem ubogich sąsiadek szwaczek. Budzi się w nim potrzeba pomocy, gdy zauważa niewidomą dziewczynkę. Udowadnia swoją postawą, że jest dobrym człowiekiem i nie jest obojętny na cudzą krzywdę. Potrafi zmienić swoje przyzwyczajenia, by na twarzy dziewczynki pojawił się uśmiech. Niewidoma dziewczynka – ośmioletnia, z czarnymi włosami, twarz ma ładną, chociaż smutną. W wieku sześciu lat straciła wzrok na skutek gorączki. Jej dzieciństwo pozbawione jest radości. Nie wychodzi z domu, jedynie siedzi przy oknie, wpatrując się pustym wzrokiem w dal. Mieszka z mamą i jej koleżanką. Dziewczynka odzyskuje radość z życia przy dźwiękach katarynki, poniekąd dzięki panu Tomaszowi. Dzięki mężczyźnie dostaje też szansę na odzyskanie wzroku. Zobacz także: Lektury obowiązkowe na egzamin ósmoklasisty Nowe lektury szkolne — jakie zmiany zaszły w kanonie lektur? Co zrobić, żeby dziecko polubiło szkołę Krótkie książki do przeczytania Czytanie to przyjemna, prozdrowotna forma spędzania czasu wolnego. Podobno ludziom brakuje chwil wytchnienia. Czy to powód malejącego zainteresowania literaturą? Stan czytelnictwa w Polsce, dowodzi, że wciąż czytamy za mało. W celu poszerzenia wiedzy i rozwijania osobowości, polecane są krótkie książki do przeczytania. Opisane w nich historie pobudzają umysł i wzmacniają długo żyć, trzeba dbać o umysł i ciało. Troska o kondycję jest modna. Zaleca się spacery, bieganie, czy pływanie, gimnastykę i jazdę na rowerze. Wysiłek fizyczny nie jest jednak dla każdego. Podobno Polacy są leniwi. Na szczęście każdy może stać się zdrowszym i szczęśliwszym. Czytanie dla mózgu, jest jak trening dla ciała. Obcowanie z literaturą to najprostsze lekarstwo i rozwiązanie na wiele dolegliwości. Prowadzone badania już wiele lat temu dowiodły, że czytanie obniża poziom stresu, stabilizuje ciśnienie tętnicze, ćwiczy koncentrację, wzbogaca mowę i pozytywnie wpływa na umiejętności, podejmowania kontaktów interpersonalnych. Warto czytać, bo nadmierne korzystanie z atrakcyjnych wizualnie rozrywek zawsze zuboża wrażliwość na bodźce zewnętrzne. Wystarczy czytać 6 minut dziennie, aby odczuć wyraźną poprawę samopoczucia. Krótkie książki do przeczytania nie zawiodą więc nikogo. Natalie Philips, uczona kierująca projektem, powiedziała, że wzrost przepływu krwi podczas uważnego czytania sugeruje, iż „skupianie uwagi na tekstach literackich wymaga koordynacji wielu złożonych funkcji poznawczych”… Oznacza to, że każdy sposób czytania tworzy inne „wzory” w mózgu, które są o wiele bardziej złożone niż wtedy, gdy pracujemy lub bawimy się. – Krótkie książki do przeczytania poszerzają horyzonty myślowe. Nie długie teksty kryją w sobie ważne wątki. Atrakcyjna, zasługująca na uwagę lektura musi skłaniać do refleksji. Przecież czytanie pozwala dowiedzieć się czegoś ważnego o sobie i innych. Czytając, staniemy się bardziej interesujący dla płci przeciwnej. Najważniejsze, że czytanie czyni mądrzejszym i spowalnia proces starzenia się mózgu. Bądźmy czujni na ważne sentencje. Ponadczasowe motywy literackie świetnie opisują obszerne powieści, ale również opowiadania. Krótkie formy literackie wręcz zachęcają do czytania w dowolnym miejscu i czasie. Pozostaje życzyć dobrej lektury i cieszenia się urokami czytelniczego relaksu. Opowiadania, które przeczytamy w odpowiednim wieku, towarzyszą nam już zawsze. Możemy zapomnieć, kto je napisał i jaki nosiły tytuł. Czasami zapominamy nawet, co się w nich działo. Ale jeśli opowiadanie nas poruszy, pozostaje z nami, ukryte w zakamarkach naszego umysłu, które my sami rzadko odwiedzamy. – Neil Gaiman Nie trzeba chyba dodawać, że wiele takich cech jak kreatywność, pobudzanie pracy mózgu czy rozwój inteligencji wpływa dobrze przede wszystkim na dzieci. Dodatkowo, jeśli już za młodu wyrobimy u siebie ten nawyk, zdecydowanie łatwiej będzie nam przychodziło sięganie po książkę w dorosłym życiu. Będzie to dla nas rzeczą naturalną. Co czytać? Szukasz ciekawej książki? Co czytać? Krótkie książki do przeczytania zawsze zapewniają prozdrowotny relaks. Czytanie to przyjemność dla zmysłów. Zamiast narzekać na brak czasu na lektury, warto sięgać po niewielkie formy literackie. Krótka książka dla kobiet to „Lakier do paznokci„. Odbiorcy liczący na silne wrażenia mogą zerknąć „Tuż obok”. W pozytywny nastrój wprowadzą natomiast czytelników „Mity i androny„. Trzeba pamiętać, że nawet niedługie momenty spędzone na czytaniu, chronią i rozwijają mózg. Przecież, jak stwierdził Dr. Seuss: „im więcej będziesz czytać, tym więcej będziesz wiedział”. Czas więc poczytać ciekawe, krótkie książki. Bestsellery zawsze zwracają uwagę. Polecana, doceniona przez odbiorców pozycja nosi tytuł, który zaintrygował wiele pań. Dla kobiet, o kobietach napisana przez doświadczoną kobietę krótka książka to „Lakier do paznokci”. Peggy Brown zebrała w tej pozycji, 10 inspirowanych rzeczywistością opowiadań. Wzruszeń na pewno nie będzie brakować. Trudne tematy zostały poruszone. Problemy kobiet, przemoc domowa oraz komplikujący wszystko patriarchat. W pierwszej opowieści spotkamy 3 kochające się nad życie siostry. Utalentowana muzycznie bohaterka, Cela rezygnuję z marzeń, aby zadowolić matkę. Adela doświadcza przemocy domowej. Niepełnosprawna Hela ginie w niewyjaśnionych okolicznościach. Te krótkie historie do przeczytania, ukazują niezwykłą siłę kobiet. Czytając, zwróćmy uwagę na Czerwony kolor lakieru, do zdobienia paznokci, bo ta barwa zahipnotyzowała bohaterkę Marylę. Przedstawicielek płci pięknej spotkamy naprawdę dużo. Czytaj dalej Top 5 – krótkie książki do przeczytania, znajdziemy „Tuż obok”. Jest to zbiór pięciu skłaniających do refleksji opowiadań autorstwa Agaty Orzechowskiej. Opisane historie mogły, mogą, lub dzieją się nieopodal. Dorośli ludzie wiedzą, że rzeczywistość potrafi być przytłaczająca i przerażająca. Na szczęście, jak poprzez jedno z opowiadań zapewnia autorka: twoje szczęście czeka. Ta krótka forma literacka dostarcza silnych wrażeń. Tuż obok to bowiem ciekawa, zapadająca w pamięć proza. Kontrowersyjne tematy, społeczne patologie, dewiacje seksualne, wynaturzenia, a naprzeciw nich komizm sytuacyjny oraz nieposkromiona miłość. Ta krótka książka stawia przed odbiorcami pytania do krytycznego namysłu. Przeczytasz, pomyślisz, poczujesz, a potem wszystko zrozumiesz. Czytaj dalej Obszerne powieści zawsze dostarczają silnych wrażeń. Krótkie książki do czytania to natomiast sposób na obniżenie poziomu stresu. Lech Brywczyński poprzez pozytywny pryzmat postanowił spojrzeć na codzienność. Autor napisał „Mity i androny”, czyli zbiór dziesięciu opowiadań o tematyce obyczajowej. Jak wiadomo, codzienność zapisywana jest tysiącami zdarzeń. Dramaty, smutki, czy niepokój staje obok radości oraz spokoju ducha. Każde opowiadanie jest więc odrębne tematycznie. Autor przygotował teksty spokojne i takie, które zapewnią moc atrakcji wymagającym czytelnikom. Lech Brywczyński to doświadczony pisarz, niebojący się kontrowersyjnych tematów. Opowiadanie z wątkiem szpiegowskim znalazło się koło historii płomiennego romansu. Wszystkie treści oraz losy zaprezentowanych bohaterów z łatwością odniesiemy do rzeczywistości. Czytaj dalej Słynny, znany na całym świecie Umberto Eco stwierdził, że: „Kto czyta książki, żyje podwójnie”. Ta sentencja do dziś okazuje się prawdziwa. Czasu na zagłębianie się w dobrych powieściach wciąż jest za mało. Powyżej zaprezentowane krótkie książki do przeczytania niejednemu przyjemnie wypełnią każdy moment. Pamiętając, że wystarczy czytać przez sześć minut dziennie, by wzbogacić osobowość, zaleca się regularne zerkanie na książkowe nowości, pośród tych lektur znajdziemy bestsellery. Jakiś czas temu nagrałam odcinek podkastu o tym jak zachęcić dzieci do czytania książek. A jak już zachęcicie, to warto zastanowić się jakie książki czytać. Mam więc dla Ciebie zestawienie najlepszych książek dla dzieci zdaniem eksperta! W tym artykule znajdziesz: Kim jest polecający ekspert? Najlepsze książki dla dzieci w wieku 0-3 lata. Najlepsze książki dla dzieci w wieku 4-6 lat. Najlepsze książki dla dzieci w wieku 7-9 lat. Najlepsze książki dla dzieci w wieku 10-12 lat. Najlepsze książki dla dzieci i młodzieży 12+ lat. Pewnego dnia postanowiłam zająć się książkami dziecięcymi. Tak mnie natchnęło po obserwacji postaw rodziców i po lekturze książek dla dzieci. Zauważyłam bowiem kilka problemów: Są rodzice, którzy mocno selekcjonują książki dla swoich dzieci i robią go wg różnych kryteriów. Czasem bardzo sensownych, czasem wcale. Są rodzice, którzy potwierdzają, że owszem ich dzieci mają jakieś książki, ale kojarzą w zasadzie tylko okładki. Nigdy nie poddawali refleksji zawartości. Są książki dla dzieci, które mają beznadziejną treść. Przedstawiają nieodpowiednie wartości, czyny bohaterów nie mają ani morału ani uzasadnienia. Są książki dla dzieci, które mają beznadziejne ilustracje i oprawę. Mnie jako estetkę szczególnie to boli. Wybór książek jest ogroooooomny. Nawet ja nie jestem w stanie ogarnąć wszystkich wydawnictw i serii książek dla dzieci. Próg wejścia jest bardzo mały. Napisać książkę dla dziecka może każdy, wydać też może każdy. Kosztują przy kasie w biedronce czy na poczcie po 5 zł, rodzice i tak kupią niezależnie od treści więc nie warto się starać przy procesie tworzenia. A to oznacza dla rodziców tylko tyle, że mądry wybór jest coraz trudniejszy. Można spędzić godziny w księgarniach w poszukiwaniu najlepszych pozycji ale szczerze – kto z Was ma na to czas? Dlatego powstało to zestawienie. Poniżej znajdziesz kategorie wiekowe, z wyszczególnionymi pozycjami polecanymi przez naszego dzisiejszego eksperta Izę Stopę. Kim jest nasz ekspert? Izabela Stopa – pedagog i logopeda z wykształcenia i zamiłowania. Każdą wolną chwilę spędza na czytaniu książek. Na co dzień pracuje z dziećmi i też z dziećmi o książkach rozmawia, dlatego literatura dziecięca nie ma dla niej tajemnic. Z racji wykształcenia, pasji i choroby zawodowej Iza musi bardzo szybko czytać i tej super mocy uczy też innych. Więcej o Izie znajdziesz tutaj. Obok każdego zdjęcia okładki przygotowałam też zestawienie sklepów internetowych, gdzie można daną książkę dostać – posortowane od najtańszego sklepu do najdroższego. Są to linki afiliacyjne co oznacza, że jeśli klikniesz w dany link i kupisz książkę, ja otrzymam procent od sprzedaży. Procent potrącany jest od marży sklepu internetowego więc koszt produktu pozostaje dla Ciebie taki sam 🙂 Książki dla dzieci w wieku 0-3 lat. Pierwsza kategoria i od razu pojawiają się schody. Bowiem książeczek dla dzieci w tym wieku jest dużo za dużo. Tu się nie wybiera konkretnych tytułów czy autorów, tylko “ładne obrazki” albo “porządny materiał”. Dlatego w najmłodszej kategorii wiekowej, postanowiłyśmy pomóc rodzicom odnaleźć się w gąszczu. Jak zadbać o pierwsze doświadczenia dziecka z książką? 3 porady, które pozwolą Ci wybrać odpowiednie książki. 1. Książka z obrazkami. Sprawdź czy nie ma w środku błędów. Zdarza się, że książki dla małych dzieci zawierają bardzo brzydkie byki. Nie chodzi nawet o literówki, czasem wydawnictwa mają problem z rodzajami i zamiast tego pora mamy tę porę, zamiast tej pomarańczy, mamy tego pomarańcza (niektórzy uznają formę męską za regionalizm, oceńcie sami). Unikaj zdrobnień. Zdrobnienia nie są złe. Ale są trudniejsze i do wymówienia i do przeczytania. Zgodnie z zasadą stopniowania trudności, zaczynamy od form podstawowych. Przykładowo: łóżko-łóżeczko, kołdra-kołderka, buty-buciki. Jeżeli chcemy wprowadzać zdrobnienia, wprowadzajmy od razu różnice znaczeniowe tych wyrazów. “Ty masz buty (łóżko, kołdrę), lala ma buciki (łóżeczko, kołderkę).” – małe przedmioty-forma zdrobniona, duże przedmioty – forma podstawowa. Estetyka. Oglądanie z dzieckiem książek z obrazkami i podpisami tworzy też jego poczucie estetyki. Oczywiście co się komu podoba jest kwestią całkowicie indywidualną, ale zbytnie uproszczenie lub udziwnienie obrazków nie zawsze jest dobrym pomysłem. Powinny być czytelne i jednoznaczne. No, chyba, że chcemy pobawić się w zgadywanki. 2. Książka z wierszykami. Najłatwiej będzie korzystać z klasyków: Tuwima czy Brzechwy. Jednak, kiedy chcemy sięgnąć po coś współczesnego pamiętajmy aby sprawdzić, czy wierszyki nie kaleczą za bardzo języka polskiego. Zmiany słów na niepoprawne formy gramatyczne “żeby się rymowało” lub niezrozumienie idei rymu (“jeść-jest”-przykład prawdziwy, nie będę się znęcać podając autora) to zjawiska jakich chcemy unikać. Jest to istotne, ponieważ dzieci błyskawicznie nauczą się tych utworów na pamię

krótkie streszczenia książek dla dzieci